تست افسردگی آنلاین

پایایی این مقیاس از هنگام تدوین BDIتاکنون، ارزیابی های بسیاری توسط محققان و پژوهشگران در مورد آن صورت گرفته است.
گلدمن و متکاف در سال 1965 به منظور دست یابی به میزان افتراقی افسردگی در میان دو گروه افسرده و سالم به این نتیجه دست یافتند که عدد 17، عدد مناسب افتراق در بین این گروه است.
همچنین متکاف برای میزان همبستگی پرسش های بالینی روان پزشکی و پرسش نامه بک به یک نتیجه همبستگی در سطح بالا رسید.
می و همکاران 1969 تأکید کردند که این آزمون از نظر تشخیص دارای روایی بوده و قادر به پیش بینی است.
بک، استیر و گاربین( 1988 )، در یک تحلیل سطح بالا از کوشش های مختلف برای تعیین همسانی درونی، ضرایب 73/0 تا 92/0 با میانگین 86/0 را به دست آوردند.
ارزشیابی روایی محتوایی، سازه و افتراقی و نیز تحلیل عاملی عموماً نتایج مطلوبی داشته اند. محتوای ماده های BDI با هم فکری و هم رأی متخصصان بالینی در مورد نشانه های مرضی بیماران افسرده تدوین شده و شش مورد از نه مقوله DSM III برای تشخیص افسردگی نیز در آن گنجانیده شده است(بک و همکاران، 1961).
روایی همزمان با درجه بندیهای بالینی برای بیماران روان پزشکی نشانگر ضرایب همبستگی از متوسط تا بالا و r = 72 Mdn 0/55 – 0/96 است(بک و همکاران، 1988).
همبستگی این آزمون با مقیاس درجه بندی همیلتون برای افسردگی (73/0)، مقیاس خودسنجی افسردگی زونگ(76/0)، و مقیاس افسردگی MMPI (76/0) به دست آمده است(بک و همکاران، 1988).
استیر، بک، براون و برچیک(1987) گزارش کردند که افراد مبتلا به افسردگی عمده در مقایسه با افراد مبتلا به افسرده خویی نمره های نسبتاً بالایی در این آزمون می گیرند. در حالی که دیلی، پیکات، لمپریر، و میروز(1963) نتوانستند تفاوتی بین افسردگی درون زاد، افسردگی رجعتی و افسردگی روان زاد پیدا کنند.
از این آزمون حتی برای افراد تنها( گلد، 1982)، تحت فشار روانی(هامن و میول، 1982) و کسانی که درباره اضطراب خود گزارش داده اند(بیکر و جساب، 1980) استفاده شده است.
به طور کلی پژوهش های تحلیل عاملی نشانگر آن است که BDI یک عامل کلی افسردگی و نیز نگرش منفی نسبت به خود، اختلال عملکرد و اختلال بدنی را اندازه گیری می کند(تاناکا و هوبا، 1984).
واهب زلده (1352) به منظور بررسی چگونگی ارزش تشخیصی این آزمون در موردد بیماران افسرده و افراد سالم در ایران، ارزش تشخیصی آن را مورد تأیی قرار داد.
همچنین پرتو (1353) در یک تجقیق تجربی در مورد پراکندگی افسسردگی در میان دانشجویان دانشکده های مختلف دانشگاه تهران، نشان داد که این آزمون از اعتبار (روایی) و ثبات (اعتبار) کافی برخوردار است. وی این آزمون را در سال 1370 بر روی جمعیت ایران میزان کرد.
پودات (1357) ضریب همبستگی مثبتی در سطح 56/0 رابا پرسش نامه کنترل درونی و بیرونی راتر روی گروهی از دانشجویان مرد دانشگاه تهران به دست آورد. چگینی (1361) همبستگی 54/0 را با مقیاس افسردگی MMPIبه دست آورد.

سعی کنید با شرایط مناسب جسمی ( عدم گرسنگی، تشنگی، خواب آلودگی) و ذهنی آزمون را انجام دهید. تمام جملات هر بند را به دقت بخوانید و جمله ای را که احساس فعلی شما را بهتر منعکس می کند، با علامت زدن مشخص کنید. به احساسات و افکار خود اعتماد کنید و خیلی روی یک سوال مکث نکنید.