پاروکستین از گروه داروهای ضدافسردگی است که مهارکننده اختصاصی جذب مجدد سرتونین نامیده می شوند، . پاروکستین بر روی مواد شیمیایی مغز که باعث عدم تعادل شده است، تاثیر می گذارد. پاروکستین برای درمان افسردگی، اختلال وسواس فکری- عملی، اختلالات اضطرابی، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD )، اختلال افسردگی پیش از قاعدگی (PMDD ) مورد استفاده قرار می گیرد.
راهنمایی کلی
اگر شما از پیموزاید، تیوریدازین یا مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAO) مانند: ایزوکربوکسازید، فنالازین، ترانیل سیپرومین، سلژیلین استفاده می کنید، قادر به استفاده از پاروکستین نخواهید بود. هنگامی که این داروها با پاروکستین مصرف شوند، عوارض بسیار خطرناک و مرگ باری ممکن است اتفاق بیفتد.
شما باید حداقل 14 روز بعد از قطع مهارکننده های MAO صبر کنید، قبل از این که پاروکستین را مصرف کنید.
شما بعد از قطع مصرف پاروکستین باید حداقل 14 روز صبر کنید تا این که بتوانید مهارکننده MAO را مصرف کنید.
اگر شما شرایط زیر را دارید یا به هر دارویی حساسیت دارید، قبل از مصرف پاروکستین به پزشک خود اطلاع دهید، زیرا ممکن است به آزمایش های خاص یا دوز دارویی که با شرایط شما سازگار است نیاز داشته باشید:
- بیماری های کبدی و یا کلیوی
- صرع یا حملات تشنجی
- اختلال دوقطبی
- سوء مصرف مواد یا افکار خودکشی
شما ممکن است به هنگام مصرف ضدافسردگی ها، افکار خودکشی داشته باشید، به ویژه اگر کمتر از 24 سال داشته باشید. اگر نشانه های افسردگی و یا افکار خودکشی را در چندین هفته اول درمان داشته باشید به پزشک خود اطلاع دهید و هرگز خودسرانه دوز داروی خود را تغییر ندهید. علاوه بر این خانواده و مراقبان بیمار باید از تغییرات خلقی فرد آگاه باشند. پزشک شما 12 هفته اول درمان باید شما را به صورت منظم ویزیت کند. قرار ملاقات های خود با پزشکان را از دست ندهید.
مصرف پاروکستین در دوران بارداری
پاروکستین یکی از داروهای ضدافسردگی از دسته مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRI) است که در گروه D بارداری قرار دارد. این بدان معناست که شواهدی از خطر برای جنین انسانی وجود دارد، اما ممکن است در برخی شرایط خاص که فواید مصرف دارو بیشتر از مضرات آن باشد، تجویز گردد.
مطالعات نشان داده‌اند که مصرف پاروکستین به‌ویژه در سه‌ماهه اول بارداری ممکن است خطر بروز ناهنجاری‌های مادرزادی، به‌ویژه نقایص قلبی در جنین را افزایش دهد. همچنین مصرف این دارو در اواخر بارداری می‌تواند منجر به بروز مشکلات تنفسی جدی یا علائم ترک دارو در نوزاد تازه متولد شده شود.
با این حال، قطع ناگهانی دارو نیز می‌تواند باعث بازگشت یا تشدید علائم افسردگی در مادر شود که خود می‌تواند برای سلامت مادر و جنین خطرناک باشد. بنابراین، اگر قصد بارداری دارید یا باردار هستید، حتماً قبل از مصرف، ادامه یا قطع پاروکستین با پزشک خود مشورت کنید. تصمیم‌گیری درباره ادامه درمان باید با در نظر گرفتن خطرات و مزایای احتمالی صورت گیرد.
مصرف پاروکستین در دوران شیردهی
پاروکستین می‌تواند از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل شود. اگرچه میزان این انتقال معمولاً پایین است، اما در برخی نوزادان ممکن است باعث بروز عوارضی مانند تحریک‌پذیری، مشکلات خواب، کاهش وزن یا بیقراری شود.
در صورتی که مادر نیازمند ادامه مصرف دارو در دوران شیردهی باشد، پزشک معمولاً وضعیت سلامت عمومی کودک، سن و وزن او، و همچنین میزان دوز مصرفی را در نظر می‌گیرد. در برخی موارد ممکن است پزشک داروی جایگزین با ایمنی بیشتر در دوران شیردهی پیشنهاد دهد.
بنابراین، اگر کودک خود را شیر می‌دهید، هرگز بدون هماهنگی با پزشک، داروی پاروکستین را شروع یا قطع نکنید.
راهنمای مصرف
- این دارو را کاملا طبق دستور پزشک مصرف کنید.
- هرگز این دارو را بیشتر از مقدار و مدت تجویز شده مصرف نکنید.
- از مصرف این دارو در موارد مشابه و یا توصیه آن به دیگران خودداری کنید.
- پزشک شما هرچند وقت یک بار ممکن است دوز داروی شما را تغییر دهد، برای این که بهترین نتیجه را به دست آورید.
- سعی کنید این دارو را در زمان ثابتی از روز مصرف کنید.
- از خرد کردن، له کردن و شکستن قرص اجتناب کنید، زیرا شکستن قرص باعث می شود که دارو در همان زمان بسیار زیاد آزاد شود.
- قرص را به صورت کامل ببلعید.
- قبل از این که شربت پاروکستین را مصرف کنید، آن را تکان دهید.
- برای این که مطمئن شوید، دوز درستی را به دست آورده اید، آن را با قاشق اندازه گیری مخصوص اندازه گیری، اندازه بگیرید.
- ممکن است درمان با این دارو 4 هفته طول بکشد تا شما احساس بهبودی کنید.
- برای به دست آوردن بهترین نتیجه باید کاملا طبق دستور پزشک عمل کنید.
شما ممکن است نشانه هایی مانند: پریشانی، سرگیجه، بی حسی یا کرختی، وزوز گوش، گیجی یا تغییرات رفتاری را بعد از این که مصرف این دارو را قطع کردید، داشته باشید. - مصرف این دارو را به صورت ناگهانی قطع نکنید.
- پاروکستین را در مکانی به دور از گرما و رطوبت نگهداری کنید.
فراموش کردن دوز مصرفی پاروکستین
اگر یک نوبت از مصرف داروی پاروکستین را فراموش کردید، در اولین زمانی که به خاطر آوردید، آن را مصرف کنید. با این حال، اگر زمان زیادی گذشته و به نوبت بعدی نزدیک شده‌اید، تنها همان نوبت بعدی را طبق برنامه مصرف نمایید و از مصرف دو دوز همزمان یا نزدیک به هم خودداری کنید.
مصرف دو برابر دارو به منظور جبران دوز فراموش‌شده می‌تواند خطر بروز عوارض جانبی مانند تهوع، سردرد، گیجی یا اضطراب را افزایش دهد. همچنین نوسان سطح دارو در بدن ممکن است تأثیر منفی بر کنترل علائم افسردگی یا اضطراب داشته باشد.
برای به حداقل رساندن احتمال فراموشی، بهتر است دارو را هر روز در ساعت مشخصی مصرف کنید و از یادآور یا هشدار تلفن همراه استفاده نمایید.
در صورتی که مرتباً دوزهای دارو را فراموش می‌کنید، حتماً موضوع را با پزشک یا داروساز در میان بگذارید تا راهکار مناسبی برای تنظیم برنامه مصرف شما ارائه دهند.
مسمومیت با دوز بیش از اندازه
اگر شما فکر می کنید بیش از اندازه این دارو را مصرف کرده اید، فورا کمک پزشکی را دریافت کنید. تهوع، استفراغ، رعشه، تعریق، کاهش ادرار، تاری دید، ضربان قلب سریع، گیجی، عصبانیت، صرع و کما از نشانه های مصرف دوزهای بیش از اندازه است.
موارد احتیاط
- از نوشیدن الکل اجتناب کنید، زیرا می تواند عوارض جانبی پاروکستین را افزایش دهد.
- داروهای سرماخوردگی یا آلرژیک، مخدر( نارکوتیک)، قرص های خواب آور، آرامش دهنده های عضلانی، داروهای ضدصرع و اضطراب می توانند خواب آلودگی ناشی از مصرف پاروکستین را افزایش دهند.
- اگر شما به طور منظم از این داروها یا دیگر داروهای ضدافسردگی استفاده می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.
- پاروکستین می تواند عوارض جانبی ایجاد کند که به تفکر و یا پاسخدهی شما به محیط آسیب برساند.
- هنگام رانندگی یا انجام کارهایی که به فعالیت نیاز دارد، احتیاط کنید.
عوارض جانبی پاروکستین
اگر شما هرکدام از نشانه های زیر را دارید، فورا کمک پزشکی دریافت کنید.
- واکنش های آلرژیک، بثورات پوستی، مشکلات تنفسی، کهیر، تورم صورت، زبان، لبها و گلو
- تغییرات خلقی یا رفتاری، اضطراب، حملات هراس، مشکلات خواب
- احساس تکانشی، خشم، پریشانی، تندخویی، پرخاشگری، بیقراری، بیش فعالی (جسمی و روانی)
- افسردگی شدید، افکار خودکشی، خودآسیبی
عوارض خطرناک شامل:
- صرع (حملات تشنجی)
- رعشه، لرزش، سفتی عضلات
- اشکال در تعادل یا هماهنگی
- پریشانی، گیجی، تعریق، ضربان قلب سریع
- به آسانی کبود یا قرمز شدن
عوارض خفیف شامل:
- احساس عصبانیت، بیقراری
- خواب آلودگی، گیجی، ضعف
- مشکلات خواب (بیخوابی)
- تهوع، یبوست، کاهش اشتها
- تغییرات وزنی
- کاهش میل جنسی، ناتوانی جنسی، اشکال در ارگاسم
- خشکی دهان، وزوز گوش، خمیازه کشیدن
این لیست کامل نیست و ممکن است عوارض جانبی دیگری نیز اتفاق بیفتد. در صورت بروز هرگونه عارضه ای به پزشک خود اطلاع دهید.
تداخلات دارویی
مصرف همزمان پاروکستین و داروهای زیر می تواند باعث کبود شدن یا خونریزی گردد. قبل از مصرف هرکدام از داروهای زیر با پزشک خود در این باره صحبت کنید.
داروهای ضددرد، تب، تورم شامل: آسپرین، NSAIDS مانند: ایبوپروفن، ناپروکسين، ایندومتاسین.
بسیاری از داروها می توانند با پاروکستین تداخل پیدا کنند.
- وارفارین
- سایمتیدین
- ریتونویر
- تاموکسیفن
- تئوفیلین
- ترامادول
- تریپتوفان
- داروهای قلب مانند: دیگوکسین، تلکاینید، کینیدین،
- داروهای ضدافسردگی مانند: آمی تریپ تیلین، سیتالوپرام، فلئوکستین، فلوواکسامین، ایمی پرامین، نورتریپ تیلین، سرتالین.
- داروهایی اختلالات روانپزشکی مانند: کلروپرومازین، فلوفنازین، هالوپریدول، لیتیوم، پرفنازین
- اکموتریپتان، ناراتریپتان
این لیست کامل نیست و ممکن است داروهای دیگری وجود داشته باشند که با این دارو تداخل پیدا کنند. درباره تمام داروهای بدون نسخه و یا با نسخه ای که شما مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. این توصیه می تواند داروهای گیاهی، ویتامین ها و دیگر داروها را نیز دربربگیرد و هیچ داروی جدیدی را بدون مشورت با پزشک مصرف نکنید.
