ترس از دست دادن عشق و کسی که دوستش داریم

ترس از دست دادن عشق یا شخصی که دوستش دارید یک ترس مشترک است. این ترس ها ناشی از یک عشق بزرگ است. اما باید به خاطر داشته باشید که عشق انرژی بخش است و با این نگرانی هادر تضاد است. با جعبه ابزار ذهنی باشید تا نگاهی به این موضوع بیاندازیم.

به یاد داشته باشید، دلیل بیولوژیکی ترس این است که ما را وادار به عمل می کند و خود ترس یک عمل تکاملی برای فرار یا اقدام است، اما پس از عمل، دیگر ترس بی معنی است. (بدتر از بی معنی است، زیرا به شما آسیب می رساند)

در این مقاله، ما قصد دارم چیزی را به اشتراک بگذارم که امیدوارم این ترس را تغییر دهد. در ابتدا، ما می ترسیم چیزی را از دست بدهیم زیرا همه چیز ناپایدار است. همه چیز تغییر می کند. اما یک چیز مهم وجود دارد که هنگام ترس از ناپایداری آن غافل می شویم. و آن این است: حتی ضرر و زیان و زجر از دست دادن هم ناپایدار است.

ترس از دست دادن شخصی که دوستش دارید، سخت است. حافظه و خاطرات رویدادهای گذشته و حال را باهم مرتبط می کند و همچنین بسیاری از ما به زندگی پس از مرگ اعتقاد داریم که دوباره به عزیزانمان خواهیم پیوست. اینها همه حقایقی هستند که به ما گوشزد می کنند که ارتباطی وجود دارد. در این زندگی درهم و برهم، همه ما به هم متصل هستیم. ذهن، قلب و روح ما با دنیای اطرافمان هماهنگ است. وقتی ما احساس می کنیم متصل نیست و وقتی احساس جدایی می کنیم، اینجاست که مشکلات روانشناختی ظاهر می شوند.

اضطراب، عصبانیت و افسردگی، ناشی از احساس قطع ارتباط و جدایی است. اضطراب باعث می شود که از جایی که می خواهیم برویم، بترسیم. که البته خود نرفتن هم باعث اضطراب بیشتر می شود، که این خود فرصت های زیادی را از ما می گیرد و باعث می شود هیچ گاه در زندگی موفق نشویم. احساس جدایی باعث می شود که ترس از دست دادن افراد و عشق خود را داشته باشیم.

افسردگی باعث می شود احساس کمبود، انزوا و تنهایی، کنار گذاشته شدن و مانند اینها را داشته باشیم و حس کنیم به هیچ کجا تعلق نداریم و جدا هستیم. عصبانیت افسردگی ناشی از احساس بی عدالتی است که برای ما اتفاق افتاده است؛ ناشی از یک ذهنیت “ما-آنها” است.

در زمان ترس، اضطراب و افسردگی همه این ها در ذهن ما اتفاق می افتد. ما جهانی را ایجاد می کنیم که جدا از هم هستیم و متعلق به آن نیستیم، و قربانی می شویم و پس از آن احساس ما بدتر و بدتر می شود. جایی که در واقع، این باعث می شود ما نسبت به عشقی که در زندگی داریم کور شویم، نسبت به افرادی که به ما اهمیت می دهند نابینا باشیم و نسبت به مشارکت های خود در زندگی کور شویم. این ضرر و زیان ناشی از رفتار خودمان است.

با اقدام کردن ترس را کاهش دهید

روش های زیادی وجود دارد که می توانید به جای اینکه به دلیل ترس بی تحرک شوید، اقدام کنید. به عنوان مثال: با شخص مورد نظر وقت بگذرانید، به او بگویید که او را دوست دارید، به او نشان دهید که او را دوست دارید، با او همراه باشید، به او کمک کنید و از او تشکر کنید. همه این اقدامات به شما کمک می کند تا احساس ارتباط بیشتری داشته باشید و ترس را کاهش دهید.

ترس از دست دادن شخصی که دوستش دارید

اگر به یاد داشته باشیم که به هم وصل هستیم، قلبمان گرم می شود و غم و اندوه ما آرام می شود. وقتی پیوندهای ناگسستنی بین خود و یکی از عزیزان و همچنین تأثیری که بر زندگی ما گذاشته اند را به ذهن بسپاریم، ترس از دوست داشتن شخصی که دوستش دارید کاهش می یابد.

مردم می ترسند که دیر باشد. هیچ وقت دیر نیست. حتی اگر کسی بمیرد، رابطه ادامه دارد و بنابراین ما می توانیم کاری انجام دهیم. تا زمانی که “رابطه” وجود داشته باشد، می توانیم آن را قالب بندی کنیم، و معنای جدیدی در اطراف آن ایجاد کنیم. (معنایی که به جای از دست دادن، شامل ارتباط است. معنایی که شامل هویت مثبت از عشق و مراقبت است.)

این تفاوت در احساس ترس ما را ایجاد می کند: از دست دادن یا ارتباط.

منبع APA

Lobozzo, J. (2012, November 28). Fear of Losing Someone You Love, HealthyPlace. Retrieved on 2020, October 11 from https://www.healthyplace.com/blogs/anxiety-schmanxiety/2012/11/fear-of-losing-someone-you-love