تست بیش فعالی بزرگسالان آنلاین

پایایی (Reliability)

پایایی درونی (همسانی درونی؛ Cronbach’s α)

در اغلب زیرمقیاس‌های تست، آلفای کرونباخ بالا و مطلوب گزارش شده (معمولاً حدود ۰٫۸۰ تا ۰٫۹۰).

در برخی پژوهش‌ها، پایین‌ترین آلفا مربوط به زیرمقیاس DSM-Hyperactive/Impulsive بوده—خصوصاً در زنان—که نشان می‌دهد این زیرمقیاس ممکن است در برخی گروه‌ها همسانی درونی کمتری داشته باشد.

پایایی بازآزمایی (Test–Retest)

ضریب بازآزمایی برای نمرات کلی و اکثر زیرمقیاس‌ها متوسط تا بالا گزارش شده؛ معمولاً در بازهٔ ۰٫۷۷ تا ۰٫۹۱ طی چند هفته/ماه. این یعنی ثبات زمانیِ نمرات CAARS مطلوب است.
Bohrium

توافق بین ارزیاب‌ها (Inter-rater; Self vs. Observer)

همبستگی بین فرم خودگزارش و فرم ناظر معمولاً متوسط است؛ انتظار شباهت کامل نداشته باشید چون «دید درونی» و «مشاهدهٔ دیگران» متفاوت‌اند. در عین حال، هر دو دیدگاه برای بالینگر اطلاعات مکمل ارائه می‌کنند.

روایی (Validity)

روایی محتوا و ملاک‌های DSM

آیتم‌ها بر مبنای ملاک‌های DSM و علائم بالینی بزرگسالان تدوین شده‌اند؛ نسخه‌های کوتاه/بلند و شاخص‌های DSM (بی‌توجهی، بیش‌فعال/تکانشگر، کل) همین انطباق را بازتاب می‌دهند.

روایی سازه (Construct Validity؛ ساختار عاملی)

تحلیل‌های عاملی (روی فرم‌های خودگزارش و نسخه‌های کوتاه/بلند) به‌طور کلی مدل چندعاملی CAARS را تأیید کرده‌اند (بی‌توجهی/حافظه، بیش‌فعالی/بی‌قراری، تکانشگری/نوسان هیجانی، خودانگاره و مقیاس‌های DSM). با این حال، در برخی جمعیت‌ها (مثل مصرف‌کنندگان مواد) نیاز به شواهد تکمیلی مطرح شده است.

روایی همگرا و افتراقی

همبستگی‌های همگرا با ابزارهای ADHD (مثل ASRS، WURS) عموماً خوب گزارش شده؛ در برخی مرورها ذکر شده که ضرایب افتراقی (با سازه‌های غیرمرتبط یا کمترمرتبط) گاهی هم‌اندازهٔ همگرایی دیده می‌شود—یعنی مرزبندی سازه‌ای همیشه ایده‌آل نیست و باید با شواهد چندمنبعی تفسیر کرد.

در مقایسهٔ توان غربالگری، برخی مطالعات حساسیت CAARS را با WURS و ASRS سنجیده‌اند (مثلاً حساسیت حدود ۸۰٪ برای CAARS در یک نمونه). این نشان می‌دهد CAARS در غربالگری رقابت‌پذیر است، اما ابزار واحد کافی نیست.

روایی ملاکی/تشخیصی و دقت طبقه‌بندی

ADHD Index (شاخص ADHD) که از آیتم‌های پیش‌بین تشکیل شده، در چند منبع با حساسیت حدود ۸۷٪ و ویژگی حدود ۸۵٪ برای تمایز ADHD از غیر-ADHD گزارش شده است (اعداد به نمونه/برش بستگی دارند). برای تفسیر بالینی، الگوی کلی نمرات + نقص عملکرد همچنان ضروری است.

برخی مطالعات بالینیِ دیگر نیز برای خوشه‌های CAARS (نه فقط ADHD Index) حساسیت/ویژگی گزارش کرده‌اند که از «متوسط تا خوب» متغیر است؛ اعداد دقیق با نوع نمونه و معیار تشخیص متفاوت‌اند.

شاخص‌های روایی پاسخ (Response Validity)

Inconsistency Index (شاخص ناسازگاری): اختلاف نمره در جفت‌گویه‌های مشابه را جمع می‌کند تا پاسخ‌دهی تصادفی/بی‌دقت را نشان دهد. روش محاسبهٔ جفت‌ها در ادبیات تشریح شده است. آستانهٔ هشدار معمولاً اطراف ۷–۸ گزارش شده؛ تأکید می‌شود که این آستانه‌ها راهنما هستند نه قانون قطعی.

Infrequency/Feigning Indices: پژوهش‌ها دربارهٔ شاخص «نادربودن پاسخ» (CII) نتایج یکدستی نشان نداده‌اند؛ در یک مطالعه، اعتبار CII برای تفکیک وانمود به ADHD تأیید نشد. نتیجهٔ عملی: برای سنجش صداقت پاسخ‌ها به ترکیب شاخص‌ها + مصاحبه + شواهد عملکردی تکیه کنید.

❓ سوالات متداول درباره تست بیش فعالی کانرز بزرگسالان (CAARS)

1. تست کانرز بزرگسالان چیست؟

تست کانرز (CAARS) یک پرسشنامه روان‌سنجی استاندارد است که علائم بیش‌فعالی، نقص توجه و تکانشگری را در بزرگسالان می‌سنجد و در کنار مصاحبه بالینی به تشخیص ADHD کمک می‌کند.

2. این تست برای چه کسانی مناسب است؟

برای افراد بالای ۱۸ سال که احتمال می‌دهند دچار مشکلات تمرکز، فراموش‌کاری، بی‌قراری یا تکانشگری باشند. همچنین برای کسانی که می‌خواهند بررسی کنند آیا نشانه‌های دوران کودکی هنوز در بزرگسالی ادامه دارد یا خیر.

3. چند نوع فرم از این تست وجود دارد؟

فرم خودگزارش‌دهی: خود فرد به سؤالات پاسخ می‌دهد.

فرم ناظر: یکی از نزدیکان (مثل همسر یا دوست) پاسخ می‌دهد.

هر کدام نسخه کوتاه (غربالگری سریع) و بلند (ارزیابی دقیق‌تر) دارند.

4. اجرای تست کانرز چقدر زمان می‌برد؟

• نسخه کوتاه: حدود ۵ تا ۱۰ دقیقه
• نسخه بلند: حدود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه
  پرسشنامه به‌صورت ساده طراحی شده و قابل تکمیل در کلینیک یا حتی آنلاین است.

5. آیا این تست می‌تواند به تنهایی ADHD را تشخیص دهد؟

خیر. تست کانرز یک ابزار کمکی است. تشخیص نهایی باید بر اساس مصاحبه بالینی، تاریخچه رشدی، مشاهدهٔ عملکرد و سایر ابزارها توسط روانشناس یا روانپزشک صورت گیرد.

6. نمره‌های این تست چطور تفسیر می‌شوند؟

نمرات به صورت T-Score گزارش می‌شوند. معمولاً نمره بالاتر از ۶۵ نشان‌دهنده وجود نشانه‌های قابل توجه است. البته تفسیر دقیق باید توسط متخصص انجام شود.

7. اعتبار و روایی این تست چگونه است؟

تحقیقات نشان داده‌اند که این تست دارای پایایی بالا (آلفای کرونباخ ۰٫۸ تا ۰٫۹) و روایی مناسب است. یعنی نتایج آن هم پایدار هستند و هم با ملاک‌های ADHD همخوانی دارند.

8. آیا می‌توان از تست کانرز برای پیگیری درمان استفاده کرد؟

بله. یکی از کاربردهای مهم CAARS این است که می‌توان آن را در فاصله‌های زمانی مشخص اجرا کرد تا تغییر شدت نشانه‌ها و اثر درمان دارویی یا روان‌درمانی بررسی شود.

9. آیا امکان دستکاری یا جواب غیرواقعی در این تست وجود دارد؟

در تست شاخص‌هایی مثل Inconsistency Index وجود دارد که نشان می‌دهند آیا پاسخ‌ها ناسازگار یا غیرواقعی هستند. با این حال، همیشه مصاحبه و شواهد رفتاری برای اطمینان بیشتر لازم است.