بازی درمانی: تکنیک ها، فعالیت ها و مخاطبین
بازی درمانی یکی از رویکردهای روان درمانی است که در درجه اول برای کمک به کودکان 3 تا 12 ساله در کشف احساسات خود از طریق بازی استفاده می شود. این روش بیان آزادانه و برون ریزی کودک را تشویق می کند و محیطی امن و راحت را فراهم می کند که کودک بتواند افکار و احساسات سرکوب شده را بیان کند. قوانین و دستورالعمل های بسیار کمی برای بازی درمانی وجود دارد. هدف این است که به کودکان کمک کند یاد بگیرند که خود را با روش های سالم تر و مناسب تر بیان کنند، در عین حال توانایی خود را در حل مسئله و افزایش اعتماد به نفس بهبود ببخشند.
بازی درمانی چیست؟
بازی درمانی نوعی رواندرمانی است که توسط بازی آزاد به کودکان در بیان افکار و احساسات خود کمک می کند. بازی درمانی بیشتر مخصوص کودکان است که نمی توانند احساسات خود را به راحتی بیان کنند. جلسات بازی درمانی را می توان فردی یا گروهی انجام داد و خانواده ها معمولاً در درمان کودک نقش دارند.
بازی درمانی می تواند به عنوان یک درمان موثر برای بسیاری از چالش های روانشناختی و مسائل رفتاری مورد استفاده قرار گیرد. بازی درمانی یک روش عملی و کاربردی برای کودکان فراهم می کند تا با احساسات خود ارتباط برقرار کنند و احساسات دشوار خود را مانند غم، اندوه، سوء استفاده یا ضربه هاب روحی را بیان کنند.
دو روش اصلی بازی درمانی
رویکرد هدایتی
در این روش درمانگر با اهداف و استراتژی های مشخص بازی را هدایت می کند. درمانگر ممکن است یک بازی خاص را برای کودک انتخاب کند یا راهنمایی هایی مانند “امروز، ما می خواهیم یک تصویر بکشیم” را ارائه دهد. همچنین ممکن است درمانگر برای کمک به کودک یا هدایت بازی برای رسیدن به اهداف درمانی مداخله کند.
رویکرد غیر هدایتی
این رویکرد بازی درمانی بدون ساختار و کودک محور است. کودک باید نحوه گذران وقت خود را انتخاب کند و به آنها جهت داده نمی شود. درمانگر معمولاً کودک را بی سر و صدا مشاهده می کند یا درباره کارهایی که کودک انجام می دهد سوال می پرسد.
بازی درمانی برای چه کسی مناسب است؟
بازی درمانی برای درمان طیف مختلفی از مشکلات رفتاری در کودکان و خانواده های آنها استفاده می شود، از جمله:
- اختلالات اضطرابی
- اختلالات طیف اوتیسم
- افسردگی
- ضربه های روحی
- ناتوانی های یادگیری
- معلولیت های جسمی
- مسائل مربوط به مدرسه و اجتماعی
- مشکلات پرخاشگری و عصبانیت
تکنیک های بازی درمانی همچنین می توانند به کودکان در پردازش وقایع دشوار زندگی مانند از دست دادن عزیزان، طلاق والدین، جابجایی، خشونت خانگی و آزار جسمی و جنسی کمک کنند.
مقاله مرتبط: تاثیر بازی درمانی بر بیش فعالی
طبق آخرین تحقیق ارائه شده در مقاله انگلیسی توسط Play Therapy International و Play Therapy U.K، بین 74٪ تا 83٪ کودکانی که بازی درمانی استاندارد دریافت می کنند، یک تغییر مثبت نشان می دهند. این مطالعه همچنین نشان داد که هرچه مشکل اولیه شدیدتر باشد، میزان موفقیت بالاتر است.
تکنیک ها و فعالیت های بازی درمانی
اگر کودک شما بازی درمانی دارد، درمانگر او مستقیماً با شما و سایر اعضای خانواده در مورد اهداف درمان و روند کار صحبت خواهد کرد. در بعضی موارد، از شما دعوت می شود که همراه با فرزندتان در جلسات شرکت کنید، در حالیکه در موارد دیگر، کودک شما ممکن است به تنهایی به جلسات برود. درمانگر هنگامی که نیازهای کودک را در نظر گرفت، میزان درگیری شما را تعیین می کند.
تکنیک های بازی درمانی
روش اصلی
در این روش از عروسک، شخصیت های اکشن، لوازم هنری و بازی های درمانی استفاده می شود. این جلسات اغلب بدون ساختار هستند.
بازی درمانی شناختی- رفتاری
در این روش، درمانگر از بازی ها و اسباب بازی ها برای کمک به کودک در یادگیری کنار آمدن بهتر با موقعیت های استرس زا یا ناراحت کننده استفاده خواهد کرد.
فرزندی درمانی
در این روش والدین درگیر بازی هستند و درمانگر مهارت های ضروری تعامل را آموزش می دهد.
بازی خیالی
به کودک اسباب بازی هایی داده می شود که موجب تخیل می شود، مانند لباس های مختلف یا عروسک. ممکن است کودک به ایجاد “صحنه” هایی برای بیان زندگی خود و حل تعارض تشویق شود.
منبع APA
Smith, E. (2019, September 19). Play Therapy: Techniques, Activities, and Who It’s For, HealthyPlace. Retrieved on 2020, October 11 from https://www.healthyplace.com/other-info/mental-illness-overview/play-therapy-techniques-activities-and-who-its-for