داروی بای پریدن
بای پریدن، اثرات مواد شیمیایی خاص را در بدن که ممکن است در اثر بیماری مانند: (اختلال پارکینسون)، دارودرمانی و یا عوامل دیگر نامتعادل شده باشد، کاهش می دهد.
بای پریدن برای درمان سفتی عضلات، رعشه، اسپاسم ها و کنترل ضعف عضلانی بیماری پارکینسون به کار برده می شود. علاوه بر این، بای پریدن برای درمان و پیشگیری اختلالات عضلاني، هنگامی که توسط داروهایی مانند کلروپرومازین، فلوفنازین، پرفنازین و دیگر داروها ایجاد می شوند، مورد استفاده قرار می گیرد.
راهنمایی های کلی
چنانچه شما در هریک از حالات زیر به سر می برید، لازم است قبل از مصرف بای پریدن پزشک خود را مطلع سازید، زیرا ممکن است به مراقبت خاصی در طول درمان احتیاج داشته باشید و یا از دوز دارویی پایین تری که با شرایط شما سازگار است استفاده نمایید.
- بزرگ شدن پروستات، مشکلات ادراری
- حملات تشنجی، صرع
- بیماری قلبی، ضربان نامنظم قلب
- افسردگی یا دیگر اختلالات روانپزشکی
- بیماری کلیوی و یا کبدی
اگر شما شرایط زیر را دارید، در این صورت قادر به استفاده از بای پریدن نخواهید بود.
- در صورت وجود حساسیت به بای پریدن
- گلوکوم زاویه باریک
- انسداد ادراری یا گوارشی و دیگر بیماری های روده ای
- میاستنی بدخیم
مصرف در دوران بارداری
بای پریدن جزو گروه C است. مشخص نیست که آیا این دارو به جنین آسیب می رساند یا خیر. به هرحال، اگر شما باردارید و یا در طول درمان قصد دارید که باردار شوید حتما قبل از مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
مصرف در دوران شیردهی: مشخص نیست که آیا این دارو به شیر راه می یابد یا خیر. بهرحال، اگر شما به کودک خود شیر می دهید بدون مشورت با پزشک خود این دارو را مصرف نکنید.
راهنمای مصرف بای پریدن
از مصرف این دارو در موارد مشابه و یا توصیه مصرف آن به دیگران خودداری کنید.
این دارو را طبق دستور پزشک مصرف کنید.
چنانچه سوال یا نکته مهمی در مورد مصرف این دارو به نظرتان رسید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
بای پریدن را با لیوانی پر از آب میل کنید.
بای پریدن ممکن است یک یا چند بار در روز مصرف شود، حداکثر دوز روزانه توصیه شده هشت قرص (mg 16) است.
بای پریدن را در مکانی دور از گرما و رطوبت نگهداری کنید.
بای پریدن را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.
فراموش کردن دوز مصرفی
در صورتی که یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را میل کنید، ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرارسیده باشد، فقط آن نوبت را مصرف کنید و از دو برابر کردن مقدار دارو خودداری کنید.
مسمومیت با دوزهای بیش از اندازه
- سریع، کمک پزشکی دریافت کنید.
- بزرگ شدن مردمک چشم، تندخویی، خشکی پوست، کبود شدن صورت، ازدیاد و نامنظم بودن ضربان قلب، اضطراب، توهمات، گیجی، آشفتگی، بیش فعالی، کاهش هوشیاری، حملات ناگهانی مرضی از نشانه های مصرف دوزهای بیش از اندازه است.
موارد احتیاط
- از رانندگی و سایر امور خطرناک و یا نیازمند هوشیاری پرهیز کنید تا زمانی که پاسخ به دارو مشخص گردد.
- الکل را با احتیاط مصرف کنید، زیرا مصرف بای پریدن و الکل ممکن است خواب آلودگی و سرگیجه را در فرد افزایش دهد، علاوه بر این بای پریدن باعث تاری دید هم می شود.
- به هنگام مصرف بای پریدن، خود را در معرض دمای شدید و یا ورزش شدید قرار ندهید زیرا ممکن است باعث گرمازدگی شما گردد، نشانه های این فعالیت عبارتند از: کاهش تعریق، تهوع، گیجی.
عوارض جانبی بای پریدن
عوارض جانبی خطرناک
- واکنش های آلرژیک (مشکلات تنفسی، گرفتگی گلو، تورم صورت، زبان، لب ها یا گلو.
- تب شدید
- ضربان قلب سریع و نامنظم
- حملات تشنجی
- اضطراب، توهمات، گیجی، آشفتگی، بیش فعالی، کاهش تمرکز
- راش
- چشم درد
عوارض جانبی خفیف
- خشکی دهان
- تاری دید، گشاد شدن مردمک چشم
- مشکلات ادراری و یا یبوست
- عصبانیت، اضطراب
- ناراحتی معده
- کاهش تعریق
اگر شما هرکدام از این عوارض را داشتید فورا به پزشک مراجعه کنید.
تداخلات دارویی
- ضد افسردگی های سه حلقه ای (که برای درمان افسردگی، درد، اختلال وسواس فکری- عملی به کار برده می شود) مانند: آمی تریپتلین، دوکسیپین، کلومیپرامین، آموکساپین، دسیپرامین، ایمی پرامین، نورتریپ تیلین، پروتریپ تیلین.
- فنوتیازین ها (که برای درمان مانیا، شیزوفرنی و دیگر اختلالات روان پزشکی و تهوع و استفراغ مورد استفاده قرار می گیرد) مانند: کلرپرومازین، فلوفنازین، پرفنازین، مزوریدازین، تیوریدازین، پرمازین، تری فلئوپرازین و…
- آنتی هیستامین ها مانند: دیفن هیدرامین، کلرفنیرامین، برموفنیرآمین، کلماستین و…
- کینیدین
- آمانتادین
- دیگوکسین
- هالوپریدول
چنانچه شما هریک از این داروها را مصرف می کنید، قبل از مصرف بای پریدن پزشک خود را مطلع سازید.