با همسر خودشیفته چطور برخورد کنیم؟
آیا شریک زندگی شما در افکار و رفتارش تماما خود محور است، نیاز به تمجید بیش از حد دارد، میل به برخورد مطلوب دارد و احساس خود بزرگ بینی دارد؟ آیا این ویژگی ها باعث ناراحتی عاطفی یا مشکلاتی در رابطه شما می شود؟ این احتمال وجود دارد که شریک زندگی شما از اختلال شخصیتی به نام اختلال شخصیت خودشیفته (NPD) رنج می برد.
خودشیفتگی چیست؟
خودشیفتگی یک اختلال روانی و یا در واقع یک اختلال شخصیت است که بیشتر در مردان دیده می شود. خودشیفتگی از عزت نفس ضعیف و نیاز به کنترل ناشی می شود. ناامنی های عمیقا ریشه دار آنها به عنوان مکانیسم های مقابله ای در روابط به تمایلات خودشیفتگی تبدیل می شود. رابطه با یک خودشیفته به دلیل دستکاری عاطفی بالقوه می تواند خسته کننده باشد. برخی از افراد مبتلا به خودشیفتگی متوجه نمی شوند که به آن مبتلا هستند، و در حالیکه اعمال آنها به قصد صدمه زدن به شما نیست، اما به شما آسیب می زنند. در همین حال، برخی می توانند آگاه باشند که دارای اختلال شخصیت خودشیفته هستند و آگاهانه وانمود کنند.
مواردی که نشان می دهد همسر شما می تواند خودشیفته باشد
خودشیفتگی در یک طیف تعریف می شود، یعنی میزان این نشانه ها در افراد خودشیفته می تواند کم یا زیاد باشد. به طور کلی افراد خودشیفته همدلی بسیار پایینی دارند، احساس خود بزرگ بینی، شایستگی و جذابیت زیادی می کنند، حسادت بالایی نشان می دهند، نیاز به تحسین مداوم دارند، در دستاوردهایشان اغراق می کنند و از دیگران برای به دست آورد آنچه می خواهند بهره می برند. همچنین اگر همسر شما موار زیر را داراست، احتمال خودشیفته بودن او بالاست :
- وقتی همه چیز طبق خواسته خود پیش نمی رود به راحتی عصبانی می شود.
- باعث می شود احساس کنید هیچ کاری که انجام می دهید به اندازه کافی خوب نخواهید بود.
- نیاز دائمی به توجه دارد.
- به صورت تکانشی و بدون توجه به عواقب اعمالش رفتار می کند.
- ساعت ها با شما سکوت می کند.
- در تشخیص نیازهایتان ناتوان است.
- در تمام جمع ها او مرکز همه گفتگوهاست.
- شما را متقاعد می کند که چگونه باید احساس یا رفتار کنید.
- کاستی های خود را به شما یا رابطه فرافکنی می کند.
- شما را مورد بی احترامی و تحقیر قرار می دهد.
برای مطالعه بیشتر در مورد علائم افراد خوشیفته، مقاله رفتار افراد خودشیفته را بخوانید.
با یک خودشیفته چطور برخورد کنیم؟
برخورد با یک خودشیفته می تواند دشوار باشد. حساسیت بیش از حد آنها، همراه با عدم همدلی می تواند به راحتی منجر به توهین شود. خودشیفته‌ها اغلب دیدگاه‌هایی را که با دیدگاه‌های خودشان متفاوت است، اشتباه درک می‌کنند و نیازهای دیگران را به سختی متوجه می شوند. نکاتی که گفته خواهد شد به شما در برخورد با این افراد کمک می کند.
حقیقت شخصیت آنها را بشناسید
در ابتدای یک رابطه، به راحتی می توان در زیبایی و جذابیت یک فرد جدید غرق شد. با گذر زمان؛ وقتی آنها به شما نشان می دهند که واقعا چه کسی هستند، باید حقیقت شخصیت آنها را تشخیص دهید. اگر آنها نسبت به دیگران احساس همدلی و توجه نشان نمی دهند، اگر دروغ می گویند و به دیگران آسیب می رسانند، احتمالا در نهایت همین کار را با شما خواهند کرد. علیرغم اینکه چقدر می گویند برایشان اهمیت دارد، رفتارشان نسبت به دیگران نشانه ای است برای اینکه چگونه می توانند با شما رفتار کنند. آنها را همان طور که هستند بپذیرید، زیرا به احتمال زیاد به این زودی ها تغییر نخواهند کرد. افراد خودشیفته به سختی تغییر می کنند پس سعی نکنید مدام گذشته آنها و اینکه چقدر شبیه پدر یا مادرشان هستند را پیش بکشید.
انتظارات خود را مدیریت کنید
بعید است که یک خودشیفته به خاطر اشتباهی که انجام داده است عذرخواهی کند. اگر انتظار دارید عذرخواهی کنند، ناامید خواهید شد. خودشیفته ها هیچ مشکلی در رفتار خود نمی بینند و به همین دلیل همسران خودشیفته ها باید دائما بار عاطفی دو نفر را بر عهده بگیرند. اگر یک خودشیفته به شما قولی بدهد، واقعاً می تواند آن را معنی کند. با این حال، وقتی یک خودشیفته به آنچه می‌خواهد می‌رسد، انگیزه‌هایش ناپدید می‌شود و احتمالا اعمالش دیگر با کلمات قدیمی‌شان مطابقت ندارد. اصرار کنید که آنها نیازهای شما را قبل از اینکه شما نیازهای آنها را برآورده کنید برآورده کنند و در انتقال این ارتباط قوی باشید. اگر آنها نمی توانند به قول خود عمل کنند، شما نباید آنها را نگه دارید.
از گفتن کار «درست» به خودشیفته ها اجتناب کنید
خودشیفته ها احتمالاً دیدگاه ها را تغییر نمی دهند، زیرا معتقدند کامل و بی عیب هستند. احساسات دیگران، از جمله دوستانی که ظاهرا به آنها اهمیت می‌دهند، اغلب در نظر گرفته نمی‌شوند. اگر با یک خودشیفته بحث دارید، از گفتگو در مورد اینکه چه چیزی «درست» و «نادرست» است خودداری کنید، زیرا آنها پذیرای این گفتگو نخواهند بود. متقاعد کردن آنها به مقصر بودن یا پذیرفتن مسئولیت اعمالشان، می تواند انرژی ارزشمند شما را هدر دهد.
مرزهای سالم تعیین کنید
مرزهای سالم برای شکوفا شدن روابط مثبت مهم هستند. روابط سالم زمانی است که هر دو طرف:برای درک یکدیگر تلاش مساوی کنید،می توانند هر اشتباهی را بپذیرند و مسئولیت اعمال خود را بپذیرند، بدون هیچ گونه نگرانی در مورد اینکه طرف مقابل چه واکنشی نشان خواهد داد، خود را به عنوان خود واقعی خود نشان دهند. تنظیم مرزها می تواند شامل موارد زیر باشد:
- به صراحت ‘نه’ گفتن.
- توضیح ندادن، دفاع نکردن یا توجیه نکردن خود، زیرا یک خودشیفته نمی‌خواهد گوش دهد و اگر این کارها را انجام دهید، باز هم به آنها قدرت می‌دهد.
- آنها را در مورد رفتارشان به روشی واقعی آگاه کنید.
- خود را در اولویت قرار دهید، به زمان خود احترام بگذارید و نیازهای خود را برای برآورده کردن نیازهای آنها رها نکنید.
- در طول مکالمه مستقیما با آنها روبرو شوید.
- انتقاد آنها را به راحتی نپذیرید.
اعتماد به یک دوست یا داشتن سیستم حمایتی
زندگی با یک خودشیفته می تواند منجر به احساس ناامنی، سردرگمی و شک به خود شود. به یک دوست اعتماد کنید. داشتن یک سیستم حمایتی مهم است. صحبت با یک دوست یا فرد مورد اعتماد، مانند یک روانشناس، می تواند مفید باشد. آنها را از وضعیت شما مطلع کنید و اگر احساس می کنید که رابطه شروع به آسیب رساندن به شما می کند، کمک بخواهید.
ترک رابطه
اگر رابطه از نظر عاطفی یا جسمی آزاردهنده است، جدایی از شریک زندگیتان می تواند یکی از گزینه ها باشد. خودشیفته ها از شما انتظار دارند که آنها و نیازهایشان را در اولویت قرار دهید، اما مهم است که بدانید شما نفر شماره یک زندگی خود هستید نه آنها. اگر سخنان و رفتارهای آنها بر سلامتی شما تأثیر مخربی می گذارد، وقت آن است که آن را ترک کنید. این کار می تواند دشوار باشد و اگر در شرایط بحرانی هستید، حتما از متخصصین روانشناس و دیگر پشتیبان ها کمک بگیرید.