مروری بر اختلالات عملکرد جنسی
اختلال عملکرد جنسی به یک مشکل در چرخه پاسخ جنسی اشاره دارد که زن یا مرد را از رسیدن به لذت جنسی باز می دارد. چرخه پاسخ جنسی شامل تحریک، فلات، ارگاسم و خاموشی است. میل و انگیختگی هر دو جزئی از مرحله تحریک هستند.
تحقیقات نشان می دهد که اختلال در عملکرد جنسی بسیار شایع است (43 درصد در زنان و 31 درصد در مردان). بسیار مهم است که نگرانی های خود در این زمینه را با شرکای جنسی خود و متخصصین بهداشت در میان بگذارید.
انواع اختلال عملکرد جنسی
به طور کلی اختلالات عملکرد جنسی به چهار دسته کلی تقسیم می شوند:
- اختلالات میلی: فقدان میلی جنسی یا علاقه جنسی
- اختلالات تحریک: عدم توانایی تحریک در طول فعالیت جنسی
- اختلالات ارگاسم: فقدان یا عدم ارگاسم (اوج لذت)
- اختلالات درد: درد در حین مقاربت
چه کسی با اختلال عملکرد جنسی مواجه هست؟
اختلال عملکرد جنسی در هر سنی ممکن است بروز کند، اما در سنین بالای 40 سال شایع تر است. چرا که کاهش سلامت جنسی با پیری در ارتباط است.
علائم اختلال عملکرد جنسی
در مردان
- ناتوانی در رسیدن و حفظ نعوظ برای مقاربت (اختلال نعوظ)
- عدم انزال یا تاخیر در انزال (انزال دیررس)
- ناتوانی در کنترل انزال (انزال زودرس)
در زنان
- ناتوانی در رسیدن به ارگاسم
- عدم رطوبت واژینال قبل و در طی مقاربتناتوانی در کنترل عضلات واژن در حین مقاربت
در زنان و مردان
- عدم علاقه یا میل جنسی
- ناتوانی در تحریک شدن
- درد با مقاربت
چه چیزی باعث اختلال در عملکرد جنسی می شود؟
علل فیزیکی: شرایط فیزیکی و پزشکی می تواند منجر به اختلال در عملکرد جنسی شود. این شرایط عبارتند از: دیابت، مشکلات قلب و عروق، اختلالات عصبی، عدم تعادل هورمونی، بیماری های مزمن کلیه یا کبد و سوء مصرف الکل. علاوه بر این عوارض جانبی برخی داروها مانند داروهای ضد افسردگی میتواند بر عملکرد جنسی تاثیرگذار باشد.
علل روانی: شامل استرس و اضطراب مرتبط با کار، نگرانی در مورد عملکرد جنسی، مشکلات زناشویی، روابط زناشویی، افسردگی، احساس گناه، نگرانی در مورد تصور بدنی و اثرات آسیب های جنسی گذشته است.
آیا اختلال عملکرد جنسی تشخیص داده می شود؟
در اغلب موارد شخص در میابد که چیزی مانع لذت بردن وی یا شریک جنسی اش از رابطه می شود. پزشک، اغلب با بررسی تاریخچه کامل علائم و نشانه های فیزیکی بررسی را آغاز خواهد کرد. همچنین ممکن اسا از تست های پزشکی برای بررسی عمیق تر استفاده کند. به طور کلی آزمایش ها نقش مهمی در تشخیص اختلال عملکرد جنسی دارند.
ارزیابی نگرش فرد نسبت رابطه، و همچنین عوامل دیگر مانند ترس، اضطراب، آسیب های جنسی گذشته یا سوء استفاده، نگرانی های ارتباطی، داروها و مصرف مواد، به پزشک کمک می کند تا علت اصلی را درک کند.
اختلال عملکرد جنسی چگونه درمان می شود؟
اکثر اختلالات عملکردی جنسی با درمان زیربنای فیزیکی یا روانی قابل درمان است. درمان های شایع اختلالات عملکردی عبارتند از:
دارودرمانی
هنگامی که علت اختلال عملکردی مصرف دارو باشد، تغییر در دارو می تواند به بهبود فرد منجر شود. برای زنان و مردانی که مشکل هورمونی دارند قرص ها و کرم های هورمونی می تواند مفید باشد. برای مردان داروهایی مانند سیلدنافیل (sildenafil)، تادالافیل (tadalafil)، واردنافیل (vardenafil) و آوانافیل (avanafil) ممکن است به بهبود عملکرد جنسی و افزایش جریان خود به آلت تناسلی شود.
کمک کننده های مکانیکی
کمک کننده هایی مانند دستگاه وکیوم و ایمپلنت دستگاه تناسلی ممکن است برای مردان دچار اختلال نعوظ کمک کند.
سکس تراپی
برای زن و شوهر هایی که از مشکلات جسمی رنج نمی برند و قصد دارند از رابطه خود بیشترین لذت را ببرند، سکس تراپی می تواند کمک کننده باشد.
درمان های رفتاری
این درمان ها شامل درک و شناسایی رفتارهای آسیب زننده حین رابطه می باشند. همچنین می تواند شامل تحریک خود برای غلبه بر مشکل تحریک یا ارگاسم باشد.
روان درمانی
روان درمانی برای مشکلاتی که علت آنها آسیب های جنسی گذشته و تجربیات تروماتیک یا یوء استفاده جنسی است، بسیار می تواند کمک کننده باشد. همچنین علت هایی مانند، ترس، اضطراب، احساس گناه و یا تصویر بدنی بد می تواند با این روش درمان شود.
آموزش جنسی و مهارت های ارتباطی
آموزش های جنسی می تواند نگرانی های فرد در رابطه با عملکرد جنسی را کاهش دهد و منجر به پاسخ مناسب شود. همچنین مهارت های ارتباطی بسیار مهم هستند. اینکه در رابطه با علایق و نیازهای جنسی خود با شریک جنسی خود صحبت کنید، بسیار می تواند بر بهبود عملکرد جنسی تاثیر گذار باشد.
آیا اختلال عملکرد جنسی قابل درمان است؟
موفقیت در درمان اختلال عملکرد جنسی، بستگی به علت اختلال دارد. علت های روانی مانند ترس، اضطراب و استرس می توانند به طور کانل با مراجعه به متخصص مربوطه درمان شوند.