با این 8 ترفند از شر واکنش تکانشی خلاص شوید!
مقاله‌ای ویژه برای کسانی که از پاسخ‌های سریع و بدون فکرشان رنج می‌برند...
واکنش تکانشی چیست؟
ارتباطات مثبت و حفظ روابط سالم و دور از واکنش تکانشی و پاسخ های غیر اخلاقی با دیگران در زندگی ما بسیار مهم است. از این رو برای یک فرد مبتلا به اختلال بیش فعالی یا اختلال نقص و کمبود توجه (ADHD)، چالش های بسیاری وجود دارد که مانع برقراری روابط سالم و کارا می شود.
یکی از زمینه هایی که به ویژه برای این عزیزان دشوار است، مهار پاسخ های تکانشی یا همان واکنش تکانشی است. افرادی که به بیش فعالی مبتلا هستند بیش از حد با صدای بلند صحبت می کنند، چیزهای نامشخصی را بیان می کنند، معمولا بیش از حد صحبت می کنند، خارج از نوبت صحبت می کنند و حرف دیگران را قطع می کنند.
این تکانشگری می تواند در نحوه تعامل افراد با دیگران و روابط آنها تأثیر بگذارد. وقتی چنین مشکلاتی منجر به شکست های مکرر در دوستی، دوست یابی و روابط صمیمی و عاشقانه شود، آسیب های شدیدی را بر روح و روان فرد وارد کرده و زندگی وی را مختل خواهد کرد.
بهبود تعاملات کلامی
اگر بدون فکر کردن چیزی بگویید، ممکن است به راحتی پشیمان شوید و همه ما این را به خوبی می دانیم. در این جا برخی از نشانه هایی را بررسی می‌کنیم که نشان می‌دهد شما به واکنش تکانشی و آثار آن دچار هستید:
- بیش از حد صحبت می کنید.
- مکالمات را کاملا در انحصار خود دارید. هیچ کس نمی‌تواند با شما درست صحبت کند.
- حرف زدن و رسیدن به اصل موضوع را خیلی طول می‌دهید.
- صحبت سایرین را مرتب قطع می کنید.
- قوانین را در مکان‌های عمومی رعایت نمی‌کنید؛ از الفاظ زشت و زننده استفاده می‌کنید یا با صدای بسیار بلند حرف می‌زنید.
- شما اغلب بدون تفکر اظهارنظرهای آزار دهنده یا بیش از حد صادقانه می‌دهید و به آن افتخار می‌کنید.
یکی از علامت‌هایی که به شما نشان می دهد دچار واکنش تکانشی هستید این است که ببینید افراد از تعامل با شما خودداری می کنند. آگاهی بیشتر از احساسات و نیازهای دیگران می تواند کمک زیادی به بهبود روابط اجتماعی شما کند. خوشبختانه ما هشت راه ویژه و بسیار ساده برای کمک به شما آماده کرده‌ایم!
۱- نسبت به رفتارتان آگاهی پیدا کنید؛ اول فکر کنید، بعد حرف بزنید!
اگر می خواهید از حرف زدن بدون فکر کردن دست بکشید، اولین قدم آگاهی از این رفتار است. مدتی را صرف توجه به صحبت هایی کنید که هر روز می گویید و سعی کنید اشتباهات یا حرف های اضافه ای که بدون فکر زدید را مشخص کنید. برای خودتان قوانین مخصوص بگذارید؛ مثلا اجازه ندارید تا ده ثانیه به طرف مقابل پاسخ دهید یا نظرتان را اعلام کنید، مجبورید خوب فکر کنید و صحبتتان را از فیلترهای مختلف بگذرانید.
۲- به دنبال الگوها باشید؛ چه زمانی واکنش تکانشی در شما تشدید می‌شود؟
توجه و پیگیری زمان هایی که این پاسخ های ناگهانی اتفاق می افتد می تواند مفید باشد. آیا صحبت های ناراحت کننده‌ی شما تمایل دارند بیشتر در شرایط خاص مانند خانه و خانواده یا محل کار اتفاق بیفتند؟ آیا هنگام استرس بیشتر احتمال دارد که بدون فکر حرف بزنید؟ وقتی عصبانی هستید چه طور؟؟ آخرین بار چه کسی این رفتار را به شما گوشزد کرد؟
از دوستان کمک بخواهید!
از یک دوست یا شریک زندگی خود کمک بگیرید تا به زمان هایی که بدون تفکر صحبت می کنید اشاره کند.
بازخورد سازنده بخواهید
بیایید صادق باشیم؛ همه نسبت به انتقاد حساسیت دارند، به خصوص اگر مرتباً بازخورد منفی دریافت کرده باشید. گرچه دریافت بازخورد و نقد شدن برای پیشرفت مهم است، اما باید به گونه ای انجام شود که به شما کمک کند تغییرات مثبت ایجاد کنید بدون اینکه به عزت نفس شما آسیب برساند.
از دوستان و خانواده خود نظر بخواهید. با آنها در مورد روش هایی که می توانند به شما بازخورد بدهند صحبت کنید؛ روش هایی که حساسیت زا نباشند و به روان شما آسیب نزنند.
نباید فقط نقد شوید!
اگرچه تنها در مورد اشتباهات می توان به راحتی صحبت کرد، اما یادگیری شناختن نقاط قوت نیز مهم است. از دیگران بخواهید هنگام تعامل مثبت نیز به آنها اشاره کنند تا برای تغییر این رفتار انگیزه بیشتری داشته باشید.
۳- قبل از صحبت مکث کنید
هوشیاری و سکوت قبل از صحبت کردن در ارتباطات برای کاهش نظرات تکانشی و پاسخ های ناگهانی مهم است. وقتی در حال مکالمه هستید، قبل از پاسخ دادن، یک لحظه مکث کنید. بایستید و فکر کنید، نفس عمیق بکشید و افکار خود را جمع کنید تا بدانید که قبل از صحبت چه می خواهید بگویید.
آگاهانه به این فکر کنید که کلمات خود را به گونه ای تنظیم کنید که مفید و آموزنده باشد. انجام این کار می تواند چالش برانگیز باشد، به خصوص آنچه باید بگویید فوری است، اما هرچه بیشتر تمرین کنیدراحت تر خواهد شد.
۴- بنویسید!
این استراتژی همیشه کارا نیست اما یک راه ساده دیگر است که می تواند مفید باشد. سعی کنید همیشه یک کاغذ کوچک به همراه داشته باشید تا چیزهایی را که می خواهید بگویید یادداشت کنید. اگر شخص دیگری در حال صحبت است و تمایل به قطع صحبت او دارید، به جای بیان آن حرفتان را بنویسید. در انتهای صحبت اگر خواستید می توانید صحبتتان را اعلام کنید چرا که آن را یادداشت کرده اید؛ در غیر این صورت کاغذ را دور بیاندازید و از این که یک واکنش تکانشی بد و غیرعادی نشان نداده اید خوشحال باشید.
اگر بخواهید می توانید همیشه از این راه بهره بگیرید!
حتما به دیگران بگویید که می خواهید از این استراتژی استفاده کنید، بنابراین احساس نمی کنند هنگام نوشتن صحبت آن ها را نادیده می گیرید. افکار خود را خیلی سریع یادداشت کنید تا بتوانید دوباره تمرکز خود را بر تماس چشمی با شخصی که صحبت می کند برگردانید.
۵- راحت باشید و از دیگران هم بخواهید که راحت باشند!
اشکالی ندارد که دیگران بدانند شما می توانید در بعضی مواقع کمی وراج یا رک باشید و ممکن است در رسیدن به نقطه صحبت خود مشکل داشته باشید. از آنها بخواهید تا با دادن علامت به شما کمک کنند یا مودبانه شما را متوقف کرده و مجدداً شما را راهنمایی کنند تا سعی کنید به نكته ای كه می خواستید بیان كنید برسید.
چه طور این کار را انجام دهیم؟
کافی است مکث کنید و از آنها بپرسید چه فکری می کنند و آیا می توانند به شما کمک کنند حرفهایی که می خواهید بزنید را بزنید؟
۶- کمک بخواهید
شناخت نشانه های اجتماعی برای یک فرد مبتلا به ADHD بسیار دشوار است. به دوست یا شریک زندگی خود اطلاع دهید که این مسئله برای شما مهم است و از آنها در تفسیر نشانه ها کمک بگیرید.
آگاهانه بر روی رعایت بیشتر تن صدا، حالات چهره و زبان بدن خود کار کنید. هر یک از این موارد به شما سرنخی از احساس دیگران در هنگام صحبت می دهد. به احتمال زیاد به کمک یک روانشناس خوب احتیاج داشته باشید. فرصت را از دست ندهید و حتما یک وقت مشاوره بگیرید.
۷- مراقب ارتباطاتتان باشید!
هنگامی که برای اولین بار با افراد جدیدی از جمله شرکای عاشقانه آشنا می شوید، توجه به ارتباطات کلامی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اگرچه شما باید با یک قلب باز در روابط دوست یابی به فرد مورد نظر نزدیک شوید، اما سعی کنید آگاه باشید و خیلی زود شروع به حرف زدن و ابراز کردن خودتان نکنید. به عنوان مثال در اولین قرار ملاقات کل داستان زندگی خود را فاش نکنید!
مقاله مرتبط: هفت عادت ساده برای داشتن سلامت روان
۸- خوب گوش بدهید!
شنونده خوب بودن به شما در رشد و تعمیق روابط کمک می کند. این همچنین یک روش خوب برای ارزیابی احساس دیگران در مورد رابطه است. این امر خصوصاً در مراحل اولیه مفید است، اما همچنان مهارت مهمی در تمام مراحل روابط است. گوش دادن مهارتی است که می توانید با تمرین در آن پیشرفت کنید.
از شریک زندگی خود سوال کنید، اجازه دهید اخبار روزشان را به اشتراک بگذارند و واقعاً به صحبت های او گوش دهید. این باعث می شود تا مردم بدانند شما علاقه مند هستید و به آنها اهمیت می دهید. در این صورت آن ها هم به شما و صحبت هایتان علاقه مند شده و انگیزه بیشتری برای کمک به شما و گوش دادن به صحبت هایتان پیدا می کنند.
سخن پایانی
گفتار و واکنش تکانشی چیزی است که می تواند هرکسی را تحت تأثیر قرار دهد، اما برای افرادی که بیش فعالی دارند یک چالش رایج و آزار دهنده است. با این حال، مطمئن باشید که می توانید بیاموزید که چگونه حرف زدن بدون فکر کردن، قطع کردن حرف دیگران و واکنش های ناگهانی را شناسایی و اصلاح کتید. شناخت الگوهای ارتباطی خود، درخواست بازخورد از دوستان معتمد و تمرین مهارت های جدید می تواند به شما در کاهش واکنش تکانشی کمک کرده و ارتباط کلامی و تعاملات شما را بهبود بخشد.