دیدن زیبایی های خود و اطرافمان

همه ما به یادآورهایی نیاز داریم تا زیبایی را که در اطراف مان است را ببینیم. زیرا گاهی اوقات دیدن این زیبایی ها دشوار است. گاهی اوقات ما زمان زیادی را در داخل سرمان صرف می کنیم، در داخل داستان های استرس زا که بینایی ما تار و مبهم می شود و باعث می شوند درست به آنچه در رو به روی مان قرار دارد توجه نکنیم. همین اتفاق برای زیبایی درون مان نیز می افتد.

دنیا و هر داستانی که در آن در حال روایت است، مانند رودی است که فقط جریان دارد. انتخاب با ماست که در این رود شنا کنیم و از این شنا لذت ببریم و خود را به دریا برسانیم، یا اینکه در جای خود بایستیم و از خیس شدن در این رود، گله و شکایت کنیم. بیایید به شکل متفاوتی به این موضوع نگاه کنیم … آیا به علامت منفی دقت کرده اید؟ فقط یک خط کوچک افقی است. حال اگر کمی انرژی صرف کنید و یک خط دیگر به آن اضافه کنید، شاید بتوانید آن را به چیز دیگری تبدیل کنید. اما اگر بخواهید خط دوم را از همان زاویه نگاه قبلی، به خط اول اضافه کنید، فقط منفی را پر رنگ تر کرده اید. پس بهترین راه این است که کمی‌زاویه نگاه تان را تغییر دهید و خط دوم را از زاویه دیگری یعنی عمود بر خط اول قرار دهید. می بینید که منفی به مثبت تبدیل خواهد شد!

در مورد نگاه ما به دنیا هم همین گونه است. ما اغلب، راحت ترین راه را انتخاب می کنیم. از همان زاویه مستقیم و آسان و بدون صرف هیچ انرژی اضافی به آن نگاه می کنیم. حال آنکه دیدن شگفتی ها و زیبایی ها و اعجاب آفرینش نیاز به صرف انرژی بیشتری دارد. نیاز به دقت بیشتری دارد. نیاز دارد که بیشتر و بهتر ببینیم، بیشتر و بهتر بشنویم، بیشتر و بهتر بخوانیم، بیشتر و بهتر بدانیم، بیشتر و بهتر جستجو کنیم، بیشتر و بهتر کشف کنیم، بیشتر و بهتر درک کنیم، بیشتر و بهتر لمس کنیم و بیشتر و بهتر حس کنیم.

در زیر سوالات و عباراتی وجود دارد تا به شما یادآوری کند تا با دیدی تازه به خود و محیط اطراف تان نگاه کنید.

• زیبایی چیست؟ نور صبحگاهی در اتاق تان؛ اولین درختی که امروز می بینید؛ غریبه ای در خیابان؛ گذاشتن وقت برای خودتان؛ آخرین گفتگویی که داشته اید؟
• سه ویژگی را در خود پیدا کنید که در پذیرش آنها مشکل دارید. سپس یک جنبه مثبت از هر ویژگی تان را شناسایی کنید.
• تصور کنید که در حال پیاده روی در جنگل هستید، چه احساسی دارید، آن را یادداشت کنید.
• چه چیزی شما را به قلب تان، به روح تان و به خودتان متصل می سازد؟
• چه چیزی شما را به یک غریبه متصل می کند؟
• سه چیز زیبا را شرح دهید: خودتان؛ خانه تان، کشوتان، سیاره تان، جهان تان
• چه چیزی شما را به بدن و نفس تان متصل می سازد؟
• در مورد سه جنبه از زندگی خود که قصد نادیده گرفتن آن را دارید بنویسید.
• چه زمانی بیشترین احساس اتصال به جهان دارید و بیشترین احساس زنده بودن را می کنید.

بعضی از موارد فوق ممکن است برای پاسخ دادن به دیگران سخت تر باشد. از قضا، معمولا برای شخص دیگر دیدن نور درونی ما آسان تر است. در نظر بگیرید از کودکی کمک بخواهید تا زیبایی، شگفتی و ترس را در محیط اطراف تان را پیدا کنید. آنها به طور طبیعی این کار را می کنند. و یا هر شب به سادگی یک چیز زیبا که در آن روز مشاهده کردید را بیان کنید؛ دیدن یک گل زیبا، ارتباط گرفتن با یک غریبه، چگونگی فائق آمدن به یک مشکل یا تماشای غروب آفتاب با فرزندتان. فرانسیس هاجسن برنت می گوید: “همه چیز از سحر و جادو ساخته شده است، برگ ها ودرخت ها، گل ها و پرندگان، روباه ها و سنجاب ها و مردم. بنابراین باید در همه اطراف ما باشد.”

همه ما در طول زندگی مان سختی ها کشیده ایم، بی عدالتی ها دیده ایم، بارها قلب مان شکسته است، رنج خود و دیگران را به چشم دیده ایم یا به گوش شنیده ایم، حتی گاهی آرزوی مرگ کرده ایم … اما هیچ کدام از این ها نمی تواند ذره ای از شگفتی و اعجاب و زیبایی آفرینشی که ما را از عدم به وجود آورد و روح را در جسم ما دمید تا قادر باشیم از فرصت شگفت انگیز حیات، فقط برای یک بار، استفاده کنیم و اینکه قادر باشیم ببینیم، بشنویم، لمس کنیم، بخوریم، بنوشیم، عشق بورزیم و از تمام پدیده های شگفت انگیزی که به رایگان در اختیار ما نهاده شده، استفاده کنیم و لذت ببریم؛ بکاهد. و این تنها خاصیت و توانایی ما، موجوداتی به نام انسان است.

فردریش نیچه سخن زیبایی دارد. می‌گوید:

“بشر در این دنیا بیشتر از همه موجودات، گرفتاری و عذاب کشیده است. بهترین دلیل اش هم این است که در بین تمام آنها تنها او می تواند بخندد.” بیایید زندگی کنیم، رنج بکشیم، رشد کنیم و بخندیم و بدانیم که دنیا می تواند زیبا باشد، اگر ما و فقط خود ما، این توانایی را در خود تقویت کنیم که به آن زیبا بنگریم.”