مرکز رواندرمانی – کلینیک روانشناسی ذهن آرا
روان درمانگرانی که در مرکز رواندرمانی فعالیت می کنند، با استفاده از اصول و تکنیک های روانشناختی و فنون روان درمانی، به دنبال تغییر، اصلاح و درمان مشکلات عاطفی و رفتاری هستند. علاوه بر این روان درمانگر به دنبال تقویت، رشد و تکامل جنبه های سالم و مثبت شخصیت می باشد. مرکز رواندرمانی کلینیک مشاوره و روانشناختی ذهن آرا، با متخصصان مجرب و حرفه ای در زمینه درمان اختلالات بالینی، آماده ارئه خدمات رواندرمانی به شما عزیزان می باشد.
روان درمانی چیست؟
رواندرمانی شامل تکنیک های مختلفی از روانشناسی است که از طریق مصاحبه بالینی (گفت و گو با بیمار) به شناسایی و علت شناسی بیماری می پردازد.روان درمانگر ممکن است در طول درمان به گذشته فرد وارد شود یا مشکلات فعلی او را حل کند. او وظیفه تحلیل شخصیت و هیجانات بیمار را بر عهده دارد. هر جلسه در مرکز روان درمانی 45 دقیقه می باشد. از دیگروظایف روان درمانگر آموزش مهارت های زندگی و شیوه های سازگاری با استرس ها و حل مشکلات در روابط بین فردی است. گاهی اوقات روانشناس از تست های شخصیت و هوش جهت تشخیص بهتر یک بیماری یا بررسی میزان موفقیت درمانی استفاده می کنند.
روان درمانی به شیوه هایی گفته می‌شود که در آن مشکلات روانی و عاطفی از طریق بیان مشکلات به یک درمانگر و گفتگو با او درمان می‌گردد. روان درمانگر به شناخت شما از خود و بهتر شدن توانایی مقابله تان کمک می‌کند.
- روان درمانی رابطه‌ای حرفه‌ای بین بیمار و درمانگر است که مبتنی بر اصالت، جدیت، صمیمیت و آزادی است.
- روان درمانی یا درمان رواشناختی، اشاره به روشی دارد که توسط درمانگری آموزش دیده به شکل حرفه‌ای، با توجه به خاستگاه “اختلال تحت درمان”، انجام گیرد.
- روان درمانگری بر دو پایه “رابطه” و “ارتباطات” به شکل کلامی و غیرکلامی استوار است.
- روان درمانی کاربرد اگاهانه روش‌های بالینی و “مواضع میان فردی” است که از اصول روانشناسی رایج حاصل شده وهدف آن کمک به درمان گیران است که رفتارها، شناخت‌ها، هیجان‌ها، و دیگر ویژگی های فردی خود را، در جهت درمان مطلوب تغییر دهند.
- روان درمانی دارای سبک های گوناگونی است به صورت نمونه برای درمان ترس مرضی روان درمانی به “سبک رفتاری” از چهارشیوه حساسیت زدایی منظم، غرقه سازی، سرمشق گیری و تنش کاربردی کمک می‌گیرد.
- در درمان اختلال های شخصیت، روان درمانی تحلیلی یا روانکاوانه کاربرد دارد.
اهداف رواندرمانی
- تغيير الگوهای آسيب زای رفتاری
- بهبود احساس ارزشمندی
- حل و فصل تعارض ها
روان درمانی به ياد گرفتن در مورد خودتان کمک می کند. در بعضی از موارد، شما ياد مي گیرید که چگونه گذشته را درک کرده و با زمان حال تطبيق دهید. در موارد دیگر شما از آن دسته از پاسخ های تان که مشکلاتی را در زندگی شما ايجاد می کنند، آگاه شده و شيوه های تغییر آنها را یاد می گیرید.
طول دوره در مرکز رواندرمانی چقدر است؟
طول دور روان درمانی متفاوت می باشد. ممکن است از 10 جلسه تا 50 جلسه طول بکشد و بسته به نوع بیماری دارد. لیکن در جلسات 5 یا 6 شما تغییرات را احساس خواهید کرد (البته بستگی به میزان مشارکت و فعالیت شما در انجام تکالیفی که درمانگر به شما می دهد دارد.)
روان درمانگر کیست؟
اصطلاح روان درمانگر اصطلاحی کلی است که به افراد مختلفی، با مدارج علمی متفاوت، اطلاق می گردد. متأسفانه به دلیل آن که شناخت عمومی نسبت به این که روان درمانگر باید دارای چه صلاحیت های علمی باشد در سطح مناسبی نیست، برخی افراد تنها با گذراندن یک یا دو دوره چند ماهه به این کار حساس می‌پردازند و سلامت روانی جامعه را با خطرات جدی روبرو می‌سازند. در این اینجا شما را باتخصص‌های مختلفی که در این رشته وجود دارد و حدود اختیارات درمانی هر یک آشنا می‌کنیم.
روانپزشک
- دارای درجه دکتری پزشکی به اضافه دوره تخصصی روانپزشکی.
- روانپزشک باید موفق به گذراندن امتحان بورد تخصصی در پایان دوره خود گردد.
- روان‌پزشکان می‌توانند برای بیماران دارو تجویز کنند.
روانشناس
- دارای درجه کارشناسی ارشد روانشناسی با یک تا دو سال آموزش تکمیلی.
- دارای درجه دکتری روانشناسی که معمولاً با 4 سال آموزش روانشناسی بعد از دوره کارشناسی همراه است.
- در بسیاری از کشورها روانشناسان قبل از آن که اجازه کامل روان درمانی دریافت کنند باید یک تا دو سال زیر نظر یک روانشناس دیگر تجربه کاری کسب کنند.
مشاور
- دارای دو تا سه سال آموزش های دانشگاهی در روش های مشاوره.
- حوزه های تخصصی شامل ازدواج، مشاوره خانواده، مشاوره تحصیلی و مشاوره اجتماعی می‌باشد.
مددکار اجتماعی
- دارای تقریباً 2 سال آموزش دانشگاهی به همراه تکمیل دوره دستیاری و تجربه کار زیر نظر روانشناس یا مددکار اجتماعی.
- برخی مددکاران اجتماعی ممکن است دارای مدرک کارشناسی ارشد در امور اجتماعی بوده و یا تجربه کارهای بالینی زیر نظر روانشناسان و دیگر متخصصان را داشته باشند.
سرپرستار روانپزشکی
- دارای درجه کارشناسی ارشد یا بالاتر در پرستاری سلامت روانی یا روانپزشکی.
- سرپرستار روانپزشکی می‌تواند به ارزیابی بیمار و تشخیص اختلال بپردازد و نتیجه را به روانپزشک گزارش کند.
- روانپزشک می‌تواند برخی از روان درمانی ها را به سرپرستار روان پزشکی محول کند.
- سرپرستار روانپزشکی به عنوان پرستار متخصص بالینی در مکان های مختلف نظیر بیمارستان ها، درمانگاه های خصوصی، اورژانس‌های روانپزشکی و مراکز درمان اعتیاد و سوء مصرف مواد کار می‌کند.
انواع رواندرمانی
امروزه انواع بسیاری از درمان ها مورد استفاده قرار می گیرد. انواع درمان هایی که متداول تر است، عبارتند از:
درمان شناختی رفتاری
درمانگر به شناختن نگرش غیر واقعی تان نسبت به خود، دنیا و آینده کمک می کند. این درمان به شما در تشخیص روش های فکری نادرست کمک می کند. شما الگوهای رفتاری و فکری جدیدی پیدا خواهید کرد که شما را به سوی زندگی سالم تر رهنمون می شود.
درمان متمرکز بر درمان جو (رواندرمانی بی رهنمود)
درمانگر به حرف های شما گوش می دهد و به شما در فهمیدن بهتر احساسات کمک می کند.
روانکاوی
درمانگر با هدف کشف تجارب و احساسات نیمه آگاه و عمیق مربوط به دوران کودکی به شما گوش می دهد. شما معمولاً درمانگرتان را هر هفته چهار بار یا بیشتر برای چندین بار ملاقات کنید.
رواندرمانی پویشی
در این روش درمانگر بدون استفاده از روانکاوی رسمی، احساسات ناخود آگاه شما را به آگاهی آورده و آن را تعبیر و تفسیر می کند. این نوع درمان، اغلب متضمن این است که هر چه به ذهن تان می آید، بگویید. (تداعی آزاد)
پسیکودرام (نقش گذاری روانی)
از این نوع درمان برای بیان احساسات پنهان استفاده می شود. از شما خواسته می شود در نقش مردم مختلفی که در زندگی تان وجود دارند، بازی کنید و خود رابه جای آنان قراردهید. این روش هم می تواند به صورت گروهی انجام شود و هم به صورت دو نفره.
مشاوره زناشویی
درمانگر زن و شوهر را به بهبودی روابط شان تشویق می کند و به آنها در فائق آمدن بر مشکلات زندگی شان کمک می کند. هر دو نفر (زن و شوهر) برای یاد گرفتن الگوهای رفتاری جدید تلاش می کنند. گاهی اوقات زوج، پیمان یا توافق نامه ای مبنی بر چگونگی تغییر رفتارشان می نویسند.
روان درمانگری بین فردی
در این روش برای گسترش مهارت های ارتباط بین فردی، به روابط فرد با دیگران توجه می شود. مثلا شیوه روابط فرد با دوستان، اقوام، همکاران و… بررسی می شود.
خانواده درمانی
این شکل روان درمانی به جای توجه به تک تک اعضا، خانواده را به عنوان یک کل مورد توجه قرار می دهد. این روش بر این عقیده استوار است که شخص مشکل دار را جدای از محیط خانوادگی اش نمی توان شناخت. درمانگر بیان آزاد احساسات را بین افراد خانواده تشویق می کند. مراجعه به مرکز رواندرمانی خانواده اغلب برای خانواده هایی که دارای بچه هایی با مشکلات رفتاری هستند و نیز برای خانواده هایی که با سوء استفاده جنسی، بیماری های خطرناک و سایرحوادث آسیب زا مواجه اند، مناسب می باشد.
روان درمانی حمایتی
در این روش، فرد مهارت مواجهه با استرس ها و موقعیت‌های سخت را پیدا می‌کند. رواندرمانی در قالب‌های مختلف پیشنهاد می‌شود. مثلا به شکل انفرادی، گروهی، خانوادگی، همسران و… . روان درمانی برای تمام گروه‌های سنی مفید واقع می‌شود.
من چگونه می توانم بهترین نفع را از برنامه درمانی ببرم؟
- اگر درمانگر چیزی می گوید که نمی فهمید، به او بگویید.
- شما می توانید درخواست کنید که درمانگر زن یا مرد داشته باشید.
- شما اجازه دارید درمانگر خود را عوض کنید (اگر به هر دلیلی با او نمی توانید کار کنید.)
- اگر دوست دارید می توانید کسی را که مورد اعتماد شماست با خودتان به جلسات در مان بیاورید تا بیشتر احساس راحتی کنید.
- می توانید قبل از دیدن درمانگر سوال هایی را که ممکن است بخواهید از او بپرسید را بنویسید.
جلسه نخست روان درمانی
در جلسه نخست روان درمانی، متخصص ابتدا در مورد بیمار و مشکلات و نیازهایش اطلاعاتی کسب می کند. احتمالا فرم‌هایی برای دریافت اطلاعات عاطفی و جسمی گذشته و اخیر بیمار در اختیار او گذاشته می شود. احتمالا چند جلسه طول می کشد تا متخصص درباره بیمار و وضعیتش اطلاعاتی کسب کند و به بهترین جمع بندی برای درمان و مراحل آن برسد. جلسه نخست، فرصت مناسبی برای فرد مراجع نیز وجود دارد تا از هماهنگی رویکردهای متخصص با مشکل خود و… اطلاعات کسب کند. پس فرد در جلسه نخست باید تلاش کند که به موضوعات زیر دست پیدا کند:
- از چه درمانی استفاده خواهد شد؟
- اهداف درمانی چیست؟
- طول و مدت زمان هر جلسه چقدر است؟
- به چند جلسه‌ی درمانی نیاز است؟
- در جلسات از پرسیدن هیچ پرسش و نقطه‌ی مبهمی ابا نداشته باشید. اگر با روان‌درمانگر احساس راحتی نمی‌کنید به شخص دیگری مراجعه کنید. هماهنگی و ارتباط مناسب با روان درمانگر ضروری است.
شروع رواندرمانی
طول مدت درمان در هر جلسه و تعداد دفعات مراجعه معمولا هفته‌ای یک بار یا یک هفته در میان است و هر جلسه نیز ۴۵ تا ۶۰ دقیقه طول می کشد. روان درمانی می‌تواند در مرکز رواندرمانی یا مطب صورت بگیرد. جلسات گروهی با هدف تمرکز بر امنیت و ثبات نیز برگزار می شود. گاهی نیز درمان در صورت پذیرش فرد از سوی بیمارستان، در بیمارستان انجام می شود.
در چه شرایطی روان درمانگر می‌تواند اسرار بیمار را فاش کند؟
به جز مواردی نادر، گفت و گوها با روان درمانگر محرمانه است. اما اگر آنچه بازگو می شود نشان از در خطر قرار داشتن فرد یا دیگران باشد و مشکلات امنیتی و… ایجاد کند، روان درمانگر باید اسرار را فاش کند و مثلا پلیس را در جریان بگذارد. در هر حال، روان درمانگر درباره محرمانه نگه داشتن اسرار و فاش کردن به موقع آنها پاسخگو است.
اقداماتی برای کسب بهترین نتیجه از رواندرمانی
روان درمانی نمی‌تواند مشکل افراد را درمان کند و آن را ریشه کن کند، اما می‌تواند به افراد کمک کند تا شیوه رویارویی با مشکلات به شکلی صحیح و سالم را بیاموزند و احساس بهتری نسبت به خود در زندگی داشته باشند. برای کسب نتایج بهینه از روان درمانی باید به موارد زیر توجه داشت:
۱. مطمئن بشوید که با روان درمانگر راحت هستید
اگر با او احساس راحتی ندارید باید متخصص دیگری انتخاب کنید.
۲. روان درمانی را به شراکتی مؤثر بدل کنید
این درمان وقتی پاسخگو است که همراهی فعال در تصمیم گیری داشته باشید. مطمئن بشوید که شما و متخصص درباره موضوعات اساسی و شیوه مدیریت آنها تفاهم دارید. در کنار هم می‌توانید اهدافی تعیین کنید و به آنها برسید.
۳. صادق و روراست باشید
میزان موفقیت درمان به خواست شما در ابراز و بازگویی احساسات، افکار و تجارب‌تان بستگی دارد. باید برای انجام کارها، دیدگاه ها و ایده های تازه ای به کار بگیرید. اگر از بازگو کردن برخی موضوعات به‌دلیل شرم، احساسات دردناک یا ترس از واکنش متخصص خوشحال نیستید بهتر است این موارد را با او در میان بگذارید.
۴. به برنامه درمانی خود متعهد باشید
اگر انگیزه کافی به خرج ندهید ممکن است جلسات درمانی را درست پیش نبرید. این پایبند نبودن به درمان باعث اختلال در روند درمان می شود. پس منظم باشید و قبل از هر جلسه به آنچه در جلسه خواهد گذشت، بیندیشید.
۵. منتظر نتایج مثبت آنی و فوری نباشید
کار کردن روی مسائل احساسی سخت و زمان بر است. ممکن است قبل از رسیدن به نتایج مطلوب به چندین جلسه روان درمانی نیاز داشته باشید.
۶. تمرینات لازم در بین جلسات را انجام بدهید
اگر متخصص به شما تمرینات یا تکالیفی مانند نوشتن و مستندسازی احساسات روزانه تان می‌دهد حتما آنها را انجام بدهید. این تمرینات به شما کمک می کند تا آنچه را در جلسات آموخته اید، در زندگی به کار بگیرید.
۷. اگر رواندرمانی مؤثر نیست، حتما متخصص تان را در جریان بگذارید
اگر بعد از چندین جلسه نتیجه ای نگرفته اید با متخصص صحبت کنید. برای حل این مشکل باید به کمک هم به رویکرد و روش جدیدی دست پیدا کنید.