مهارت همدردی با دیگران چیست؟

یکی ازعناصر مهم مهارت هوش هیجانی، مهارت همدلی است که در مقالات قبلی، آن را بررسی کرده ایم. یکی دیگر از این مهارت های ضروری، مهارت همدردی با دیگران است که در این نوشته درباره ی آن توضیح خواهیم داد.

همدردی چیست؟

همدردی یعنی داشتن احساس بد و ناراحتی برای دیگران به دلیل اتفاقاتی که برای آن ها پیش آمده است. هنگامی که اتفاقات بدی برای اطرافیانمان رخ می دهد، این احساس همدردی را در خود حس می کنیم. همدردی واقعی، احساس ناراحتی برای دیگری را شامل می شود.

مهارت همدردی

زمانی که شخصی فوت می کند و یا اتفاق ناگواری می افتد، همدردی خود را با گفتن جملاتی مانند “بابت این اتفاق خیلی ناراحت شدم” ابراز می کنیم.

به صورتی مفهومی، همدردی با همدلی و دلسوزی وجه اشتراک های بسیاری دارند. در مقاله مهارت همدلی چیست؟ به وجه اشتراک و وجه تفاوت های این سه واژه پرداخته ایم.

رشه واژه همدردی (Sympathy)، یونانی است که از ترکیب پیشوند “sum” به معنی “با هم” و کلمه ی Pathos به معنی “ترحم” تشکیل شده است و به طور کلی به معنی ترحم در کنار هم می باشد.

نکات مهم مهارت همدردی

برای ابراز همدردی نسبت به دیگران، باید به چند مورد توجه کرد که شامل موارد زیر می باشد:

  1. توجه به فرد مقابل که اصلی ترین عنصر مهارت همدردی است: از دنیای درونی خود و هر آنچه که تمرکز حواس شما را مختل می کند، فاصله بگیرید. محرک های مزاحم، توانایی شما را در برقراری ارتباط موثر و ایجاد این مهارت زیر سوال می برد.
  2. طرف مقابل شما، به احساس همدردی شما نیاز داشته باشد: میزان نیاز هر شخصی، میزان همدردی که باید ابراز شود را مشخص می کند. به طور مثال فردی با یک خراش کوچک بر روی زانو در مقایسه با فردی که پایش شکسته است، به همدردی کمتری نیاز دارد.

همچنین ما در مقابل فردی که هیچ نقشی در این حال بد و ناخوشایندش نداشته است، بیشتر احساس همدردی می کنیم.

کودکی که هنگام دویدن به سمت والدین خود زمین می خورد، بیشتر از کسی که به خاطر سهل انگاری خودش سقوط کرده است، بیشتر مورد همدردی قرار می گیرد.
به همین دلیل، در کادر درمانی، به اشخاصی که بنابر سبک زندگی اشتباه به بیماری های نظیر چاقی، دیابت ناشی از چاقی یا سرطان ریه ناشی از سیگار های متعدد طولانی مدت دچار شده اند در مقایسه با افرادی بدون هیچ علت خاصی به بیماری ای دچار شده اند، همدردی کمتری ابراز می شود.
اما آن ها باید با این تمایل درونی مبارزه کنند. زیرا همه ی ما انسان هستیم و همه باید به یک اندازه از حمایت های درمانی بهره ببریم.
سطح همدردی نیز به احتمال زیاد تحت تأثیر شرایط خاص قرار می گیرد.
  • مجاورت مکانی: به طور کلی ما نسبت به شخصی که از نظر جغرافیایی به ما نزدیکتر است بیشتر از فردی که در کیلومتر ها دورتر از ما زندگی می کند، همدردی می کنیم.
  • مجاورت اجتماعی: ما نسبت به افرادی که از نظر اجتماعی شبیه به ما هستند، دلسوزتر هستیم.
  • علاوه بر این ها اگر خود قبلا در این شرایط بوده باشیم، احتمالا همدردی بیشتری نشان خواهیم داد. اما گاها قرار گرفتن مدوام و پی در پی در یک موقعیت ناراحت کننده، از شدت همدردی ما می کاهد. به طور مثال، اولین باری که خبر زلزله در کشور یا شهری را می شنوید، برای کمک های مالی اقدام خواهید کرد اما اگر چند روز بعد در مکانی دیگر همین اتفاق رخ دهد، احتمال این که این بار هم برای کمک کردن دست به کار شوید، کمتر است. این موقعیت ها خستگی از دلسوزی را باعث می شوند.

 

ابراز همدردی

همانطور که گفته شد، همدردی نقش غیر قابل انکاری در تجربه های بد دیگران، مانند مرگ یکی از اعضای خانواده آن ها دارد. پس بهتر است در این شرایط احساس همدردی خود را ابراز کنید.

همدردی کردن، ممکن است کمی رسمی به نظر برسد اما هدف از این کار، ایجاد حس بهتر در فردی آسیب دیده است.

به صورت کلامی و غیر کلامی می توانید همدردی خود را بروز دهید. همدردی کلامی مانند صحبت کردن با فرد آسیب دیده درباره این که چقدر از این اتفاق ناراحت هستید و یا ارسال کردن یک تاج گل همراه با یک کارت که بر روی آن پیام تسلیت خود را نوشته اید و همدردی غیرکلامی مانند در آغوش گرفتن آن فرد، پایین آوردن تن صدا از شدت ناراحتی و .. .

همدردی غیرکلامی

نظریه حلقه در ابراز همدردی

سال ها پیش، روانشناس سوزان سیلک به همراه بری گودمن یک نمودار ساده برای کمک به افراد در جهت پاسخ مناسب به غم ، ناراحتی یا مشکلات در زندگی خود و دیگران طراحی کردند که نظریه حلقه نام دارد.

ایده این نظریه بسیار ساده است. تعدادی دایره متحدالمرکز را در نظر بگیرید. در حلقه وسط شخص یا افرادی هستند که مستقیماً از ضربه آسیب می بینند. در حلقه بعدی خانواده و نزدیکترین دوستان آنها هستند. دایره بعدی دوستان دورتر، سپس آشنایان و غیره هستند. شما می توانید به تعداد مورد نیاز حلقه داشته باشید.

حال شخصی که در مرکز دایره است، هر آن چه آزارش می دهد به دیگران می گوید. آن ها هر زمان که بخواهند می توانند درد و دل کنند. افرادی که در دایره های دور از مرکز هستند، تنها از راه دور ابراز همدردی می کنند اما دایره های نزدیک تر، موظف به ابراز همدردی و همدلی هستند.

اگر به این قاعده پایبند باشید، می توانید به طور موثرتری همدردی کنید و نگرانی های خود را به نحو مناسب به کسانی که می توانند در مقابله با آنها به شما کمک کنند، بیان کنید.

نظریه حلقه سوگواری

همدردی، مهارتی ذاتی یا اکتسابی؟

رفتار همراه با همدردی در کودکان 12 ماهه نیز مشاهده شده است؛ به عنوان مثال، هنگامی که غذای خود را به والدین، بدون در خواست آن ها می دهند و یا هنگام گریه کودک دیگر، گریه می کنند. این رفتار ها نشان دهنده ی پاسخ همدلی ذاتی است. برخی کودکا ذاتا اجتماعی تر و دلسوز تر هستند.
هر چه کودکان رشد می کنند و مباحث بیشتری را می آموزند، مهارت همدردی آن ها نیز با آموزش والدین و اطرافیان رشد می کند. مهارت همدلی در دوران کودکی و نوجوانی و اغلب در دوران بزرگسالی تغییر می کند و با آموزش و تمرین می توان سطح این مهارت را در خود و دیگران افزایش داد.

 

امتیاز دهید
مطالب مرتبط
نظر دهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.